"Wij vieren het heilig avondmaal en geloven dat het tot versterking van het geloof is, omdat de Heere Jezus het ingesteld heeft", antwoordt ds. S. T. Lagendijk. "Hij heeft gezegd: doet dat tot Mijn gedachtenis. Dat is een bevel. Als Jezus Heere is over je leven, hoe kun je dan Zijn bevel ongehoorzaam zijn? Dan geloof je toch dat wat Hij je opdraagt goed is? Eigenwijs afblijven van het heilig avondmaal terwijl je Christus kent, is ongehoorzaamheid aan Hem.  Dat is een eigenwijsheid die niet past bij iemand die zegt dat Christus het als Heere over zijn of haar leven voor het zeggen heeft.

De uiterlijke tekenen zetten de woorden kracht bij. Vergelijk het maar met een trouwdienst. Op je trouwdag krijg je veel gelukwensen en wensen veel mensen je Gods zegen over je huwelijk toe. En toch zijn al die gelukwensen anders dan het moment waarop je als man en vrouw neerknielt in de kerk en de zegen van God over je huwelijk uitgesproken krijgt. Die symbolische handeling (knielen, de zegende armen van een predikant) maken dat de boodschap (God geeft Zijn zegen aan huwelijken die naar Zijn Woord tot stand zijn gekomen) dieper binnenkomt.

Het zien van het brood dat gebroken wordt en het zien van de wijn die in de beker gegoten wordt, komt dieper binnen dan alleen de woorden dat Jezus Zijn lichaam heeft laten breken en Zijn bloed heeft vergoten. Zo gruwelijk concreet als het brood gebroken en de wijn vergoten wordt, zo gruwelijk concreet is Zijn lichaam verbroken om mijn zonden weg te nemen. En zoals ik het brood en de wijn proef in mijn mond, om het daarna door te slikken, zo werkelijk en concreet komt Christus door het geloof in mij."