De vrouw in het ambt is momenteel een heet hangijzer in de CGK. Behoudende CGK-predikanten vinden dat kerkenraden die vrouwelijke ambtsdragers bevestigen synode-afspraken negeren en zichzelf daarmee buiten het kerkverband plaatsen. De CGK spraken in 1998 uit dat volgens de Bijbel "het gezaghebbend leidinggeven aan de gemeente aan de man en niet aan de vrouw toekomt.” Van de samenwerkingsgemeenten wordt sinds de synode van 1998 echter verwacht dat zij zich houden aan de minst vérgaande kerkorde. Dat is in deze kwestie die van de CGK.

In februari werden tijdens de generale synode verschillende oplossingsmogelijkheden besproken. De zeven commissieleden die twee rapporten hierover presenteerden tijdens de synode, werden het onderling niet eens over de drie oplossingsrichtingen die op tafel lagen. Door de extra bedenktijd die nu ontstaat is er weer nieuwe ruimte om dichter tot elkaar te komen, zo is de gedachte. Maar tegenstanders van vrouwelijke ambtsdragers ervaren het wachten tot 2022 als indirecte acceptatie van kerken die - tegen de voorschriften - vrouwelijke ambtsdragers hebben bevestigd.

Het moderamen (bestuur) van de CGK benadrukte nogmaals dat het niet de bedoeling is dat kerken van de huidige lijn afwijken: geen vrouwelijke ambtsdragers. "Er is geen ruimte voor het voortdurend afwijken van synodebesluiten door plaatselijke kerken", stelde synodepreses ds. J. G. Schenau.

Onlangs besprak theoloog Wim Dekker de huidige situatie in de CGK. Beluister het fragment vanaf minuut 19:10