Zo zingt Bos: "Mijn ogen zijn moe, zoveel gezien. Ik zag de vrije val, zag het gouden kalf, zag ze drinken en dansen om zichzelf te vergeten. Ik zag een heilig vuur en het diepste dal, water uit een rots, brood viel uit de hemel. En nu sta ik hier, op een grens in de tijd. Dit is het eindpunt, de reis is voorbij en daar aan de overkant ligt het beloofde land. En het is Onbereikbaar Dichtbij. Ik kan deze tijd soms niet meer lezen, teveel onheilsprofeten met het hart op de tong. Ik zie mijn volk, zie mijn volk soms ontevreden. En ze weten vaak zelf niet waarom." Bekijk hieronder de prachtige video!