Simons: "Het lijkt soms alsof je in dit land geen mening meer mag hebben die buiten de progressieve kaders valt. Je mag zelf bepalen hoe je heet, wat je geslacht is, hoe andere je moeten aanspreken, met welk geslacht je seks wilt, hoe je jezelf identificeert en wanneer je doodgaat of abortus pleegt, maar oh wee als je dat laatste niet wil. Oh wee, als je vindt dat het leven voor de geboorte waardevol is en dat je ervoor opkomt omdat dat leven niet voor zichzelf kan opkoemn. Dan ben je ineens walgelijk, ongevoelig en geef je niets om anderen. Nou, ik snap er niets meer van. Ik wil er misschien niet eens iets van snappen."

"Politici struikelden bijvoorbeeld over elkaar heen om hun afschuw uit te spreken over de reclames die tijdens de week van het leven werden uitgezonden." Simons citeert uit de reclamespotjes: ‘Baas in eigen buik? Bekijk het eens van de andere kant Denk je ook aan het baasje in je eigen buik?’ "Ik snap oprecht niet wat hier nu zo schokkend aan is", stelt de CIP-redacteur. "Ja natuurlijk, ik begrijp best dat dit voor een vrouw schokkend is die net een abortus heeft ondergaan. Maar dat betekent dat je je pro-life geluid dus niet meer mag laten horen omdat het kwetsend is voor vrouwen die besluiten dat hun kindje niet mag leven? Dat klinkt een beetje alsof je geen waarschuwingsspotjes voor vuurwerk mag uitzenden omdat dat te confronterend is voor vuurwerkslachtofers.

Bovendien staat altijd de vrouw centraal, maar wie denkt er aan het kind? Wie denkt er aan het ongeboren leven? Niet de mensen die het kwalificeren als een klompje cellen. En de mensen die dat wel doen, mogen dat ineens niet meer doen omdat het kwetsend is voor mensen die een baby een klompje cellen noemen", aldus Simons.

Beluister het volledige fragment vanaf minuut 33:05

- Beluister het volledige gesprek in de CIP Podcast via iTunes.
- Beluister het volledige gesprek in de CIP Podcast via Stitcher.
- Beluister het volledige gesprek in de CIP Podcast via Spotify.