Voordat je als christen vrucht draagt, mag je eerst gaan bloeien
‘De bloem is voor de plant de plaats waar de voortplantingsorganen zich bevinden. Wanneer de bloem bevrucht wordt kan er vrucht tot ontwikkeling komen. Voordat je geloof vrucht draagt, mag je eerst gaan bloeien’, stelt Joke van der Meij. Dit is haar vierde fragment van een serie van vijf uit het boek ‘Langs het tuinpad van mijn Vader’. In 19 Bijbelstudies ontmoet je de Tuinman in de tuinen van de Bijbel, maar ook in de tuin van je hart. Om al deze Bijbelse beelden en biologische processen goed te begrijpen laat Joke van der Meij je in haar boek ook kennis maken met haar eigen vader. Hij is elke dag in zijn moestuin te vinden en heeft een schat aan kennis en ervaring die hij graag met je wil delen.
‘Je relatie met de Heer mag tot bloei komen. Je bent met aandacht en liefde naar Gods beeld gevormd. Door je omgang met je Maker mag je steeds meer op Hem gaan lijken. Geworteld in Zijn liefde en in verbondenheid met de wijnstok kan de Geest van God zijn heiligmakende sappen door jou heen laten stromen. God wil je heilig maken. Weet je nog hoe de Heer je beschrijft in Hooglied:
Een gesloten tuin ben je, Mijn zuster, Mijn bruid, een gesloten bron, een verzegelde fontein. Je scheuten vormen een paradijs van granaatappelbomen met de beste vruchten, hennastruiken en nardusplanten, nardus en saffraan, kalmoes en kaneel, met allerlei wierookbomen, mirre en aloë, met een keur van allerlei specerijen (4:12-14).
Dat is de tuin die Hij voor ogen heeft. De Heer wil jouw hart tot een paradijs maken, waar Hij jou kan ontmoeten. Je mag bloeien en heerlijk geuren tot eer van Hem. Dat klinkt aantrekkelijk en lijkt vanzelfsprekend. Toch is dit niet altijd eenvoudig. Als mens heb je soms de neiging om je te verstoppen. Om niet te bloeien, maar je kop in het zand te steken. Denk maar aan Adam en Eva die zich uit schaamte verstoppen voor God. Je ziet de profeet Jona wegvluchten voor de Heer, omdat hij de opdracht die hij van Hem heeft gekregen niet wil uitvoeren.
Je kunt onzeker zijn over je gaven en talenten. Misschien vergelijk je jezelf met een ander die mooier kan bidden; die zo prachtig kan voorlezen; of die vrijmoedig over zijn of haar geloof durft te praten. Of je twijfelt of Jezus van jou kan houden, omdat je niet van jezelf kunt houden. Wellicht zijn er mensen geweest die jou het gevoel hebben gegeven dat je niks waard bent. Hoe lastig is het dan om volledig tot bloei te komen.
Verstoppen
In het gelezen Bijbelgedeelte ontmoet je Zacheüs. Een oppertollenaar, iemand die belasting heft in naam van de Romeinen en daarbij een extra deel eist voor zichzelf. Hij perst zijn volksgenoten af en is daardoor verre van geliefd. Op een dag bezoekt Jezus de stad Jericho, waar de tollenaar woont. Zacheüs verlangt ernaar om Jezus te zien. Vanwege zijn geringe lengte en de drukte lukt het hem niet om een glimp van Jezus op te vangen en daarom klimt hij in een boom. Als Jezus onder de boom door loopt staat Hij stil en kijkt omhoog. Hij ziet Zacheüs. Ook al verstopt dat kleine mannetje zich tussen de bladeren, Jezus heeft oog voor hem. Hij kijkt als het ware tegen Zacheüs op, zo hoog acht Hij elk mens, ook al staat deze bekend als een zondaar. Jezus noemt hem bij zijn naam en zegt hem uit de boom te komen. Hij wil die dag graag bij de tollenaar in huis zijn en met hem eten. Zacheüs ontvangt Jezus met grote blijdschap en bekeert zich van zijn zondige levenswandel. Alle mensen die het zien morren over het feit dat Jezus bij zo’n zondige man naar binnen is gegaan. Maar Jezus heeft Zacheüs heel bewust opgezocht. Het is dezelfde stem die tegen Adam zei: ‘Mens, kom tevoorschijn.’ Door de ontmoeting met Jezus komt Zacheüs tot volle bloei.
Jezus gaat met iedereen om. Dat is rechtvaardig. Iedereen mag tot zijn of haar recht komen, tot volle bloei komen. In Psalm 72 wordt over de Messias geprofeteerd dat Hij zal neerdalen als regen op het gemaaide veld, als regendruppels die de aarde bevochtigen. In zijn dagen zal de rechtvaardige tot bloei komen (6-7a). Jezus laat mensen tevoorschijn komen en heeft telkens weer oog voor degene die zich verstopt.
Waar kan ik Uw aangezicht ontvluchten? Als steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden (Ps. 139:8-10).
Hij spreekt je aan en roept je bij je naam. Soms is dat tijdens een eerste ontmoeting met Jezus, zoals bij Zacheüs en bij de Samaritaanse vrouw waar Johannes over vertelt (4:6-30 + 39-42). Deze vrouw komt water putten op een uur dat niemand anders gaat, omdat ze zich schaamt voor haar zondige levensstijl. Daar ontmoet ze Jezus en heeft een gesprek met Hem. Ook hier lees je dat Jezus zit (6) en opkijkt naar de vrouw. Het is prachtig om te lezen wat die ontmoeting voor haar betekent. De vrouw wordt ineens zichtbaar voor haar dorpsgenoten. Ze straalt en ze loopt over van enthousiasme voor Jezus. De onzichtbare vrouw heeft kleur gekregen en verspreidt een heerlijke geur. De geur van haar Heiland. Haar dorpsgenoten worden erdoor aangetrokken als bijen die op een bloem afkomen.
Waar je je ook bevindt, Hij wil je ontmoeten en er voor je zijn. Denk niet dat de Heer jou niet goed of mooi genoeg vindt. Wat dacht je van de oude Abraham en Sarah, die helaas geen kinderen konden krijgen. Toch kiest God hen uit om een nieuw begin te maken met Zijn verlossingswerk. Kijk naar Jakob de bedrieger, Rachab de hoer, Ruth de allochtoon, David de overspelpleger en moordenaar. Allemaal maken ze deel uit van Gods missie om de mensen en de wereld te redden. Ook jij mag bloeien tot Gods eer en van waarde zijn. Voor jezelf, zodat je steeds meer van jezelf gaat houden en op Hem gaat lijken. Maar ook voor de groei van Zijn koninkrijk. De bloem maakt het makkelijk voor een buitenstaander om een plant te determineren. De mensen gaan Christus in jou herkennen. Je bent Zijn tuin, je ruikt naar Hem, je verspreidt Zijn geur, je lijkt op Hem. Ze voelen zich daardoor tot je aangetrokken. Jij hebt iets wat zij niet hebben? Dit gaat eigenlijk vanzelf. Daar hoeft een bloem niets voor te doen en daar hoef jij niets voor te doen. Je hoeft het zelf ook niet te merken.
Smaakt bovenstaand boekfragment van Joke van der Meij naar meer? Bestel hier dan het boek ‘Langs het tuinpad van mijn Vader’.
Praatmee